صرع

ALR نيز در كنار P300 و MMN در مورد صرع مورد بررسي قرار گرفته است. برخلاف آنچه در مورد اسكيزوفرني سمعک فوناک مشاهده ميشود در مورد صرع باكاهش دامنه N100 مواجه نمي شويم.

نكته خارج بحث، (Quantitative EEG)QEEG روشي است كه براي برآورد تراكم طيف توان در حوزه هاي فركانسي مختلف EEG بكار مي رود. با اين روش ساير پارامترهاي EEG را نيز بصورت كمي بيان مي كنند، پارامترهايي مثل توان مطلق و نسبي، همراهي (Coherence) فعاليت هاي موجود در كانال هاي (الكترودها) مختلف، قرينگي توان بين دو نيمكره.

گزارش تحقيق: در 29 بيمار بزرگسال (16 تا 57 ساله) مبتلا به صرع
 (ALR P1)AMLR Pb و N100 را مورد بررسي قرار دادند. هيچكدام از افراد نقص شنوايي نداشتند. ثبت پاسخ ها به شيوه داخل جمجمه اي (Intracranial) با الكترودگذاري عميق در ناحيه subdura انجام شد.

سيگنال تون برست 1500 Hz با طول مدت 6.6ms بصورت زنجيره پنج تايي و با فاصله بين دو سيگنال 500ms  ارائه مي شد. سپس سيگنال ديگري (تون برست 2000Hz) با طول مدت متفاوت (12.8ms) با فاصله (8s)8000ms از سيگنال قبلي ارائه مي شد. جالب است كه نويسنده عضو گروه صرع شناسي، طب سالمندي و جراحي اعصاب است اما اين سيگنال ها را كليك مي نامد. مكان قرارگيري الكترودها روي (يا نزديك) كورتكس شنوايي است و درستي قرارگيري الكترودها را توسط MRI (Axial يا Coronal) بررسي مي شده است. نتيجه تحقيق: برجسته ترين مولفه هاي ثبت شده P50 (P1 يا Pb) و N100 بوده اند. پارامترهاي ثبت عبارتند از فيلتر ميان گذر غيرهمزمان (پس از ميانگين گيري) و زمان آناليز 4000ms (پس تحريك) و 500ms (پيش تحريك). مبدا محاسبه دامنه را خط مرجع پيش تحريك در نظر گرفتند و دامنه ها و نهفتگي هاي P50  و N100 را براي ترتيب سيگنال ها (اول، دوم، انحرافي و ... ) محاسبه كرده و آنها را به شيوه اي آماري با يكديگر مقايسه كردند. P50 و N100 تنها در 12 نفر (از 29 نمونه) بطور پايا ثبت مي شد. دامنه P50 (AMLR Pb ) و N100 اصولا براي سيگنال آغازين از زنجيره سيگنال ها، بزرگتر از دامنه همين مولفه ها براي سيگنال بعدي داخل زنجيره بوده است، يعني دامنه سيگنال هاي 2 تا 5 سركوب شده بودند. محقق اين يافته را ناشي از تاثير دوره زماني عدم پاسخ عصب مي داند و آن را مربوط به خوگيري نمي داند. در مورد خوگيري انتظار داريم كه با كاهش مداوم دامنه براي سيگنال 2 تا 5 مواجه شويم. دامنه سيگنال ششم (با فركانس متفاوت و فاصله زماني كافي) دوباره به حالت اول برمي گردد، يعني دامنه آن بيشتر از دامنه براي سيگنال قبلي خود (2 تا 5) است. در مقابل چنين تفاوت دامنه‌اي مرتبط با رديف سيگنال، نهفتگي هاي P50 و N100 بدون تغيير باقي مي مانند.